![20141125_135719[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/433/830_800x600.jpg?r=0)
Lake Entrance
Door: M
Blijf op de hoogte en volg Margreet & Jan
06 December 2014 | Australië, Lakes Entrance
4 december: vertrek naar Narooma, het mekka voor zeevissers. Halverwege gestopt en een paar uur lekker aan het strand met heel wit zand gelegen, niet beseffende dat dit uit zou monden in een drama voor ondergetekende…… Ik voelde mij ’s avonds helemaal niet lekker, het leek net of ik te veel gedronken had en dat was echt niet zo! Misselijk, duizelig, allemaal ongemakken waar ik nooit last van heb. Ben gaan lezen op bed en al om 21.30 uur in slaap gevallen, niets voor een nachtbraker als ik dus…
5 december om 6.45 uur: ik word wakker van verschrikkelijke pijn in mijn rug, het was net of ze me met een lange dikke naald op een bepaalde plek in mijn rug zaten te steken. Ik voelde op mijn rug dat er op de plek waar ik zo’n pijn had, een puistje zat. Nou, dat is al raar, want ik heb nog nooit van mijn leven een pukkel op mijn rug gehad; ben zelfs op deze eerbiedwaardige leeftijd nog voorzien van een geheel gave rug, zonder oneffenheden. Jan bekeek mijn rug en zei dat er een pukkel zat. Ik schreeuwde dat een pukkel niet zo’n pijn kan doen. Vervolgens haalde hij er z’n leesbril bij en zei dat de pukkel pootjes had die bewogen. Nou, je begrijpt dat ik toen helemaal gek werd. Dat beest zat dus met z’n uitklapbare poten in mijn rug te graven en tikte waarschijnlijk ook gevoelige zenuwen aan, want de pijn was hels. Jan naar de auto om een pincet uit onze grote koffer (die we nooit meenemen het hotel in en voor het gemak in de kofferbak laten liggen) te halen. Nou, het beest had geen zin om mijn malse rug te verlaten en Jan kreeg hem er niet uit. Vervolgens het beest laten schrikken door ijsklontjes op mijn rug te leggen (ik weet niet wie er meer schrok, het beest of ik). En ja hoor, hij verstijfde even van de kou en Jan greep zijn kans. Hij had hem eindelijk tussen zijn pincet. Een foto genomen en toen op de laptop gekeken wat het was. Het was dus een op het strand opgelopen teek. We hebben voor alle zekerheid het beest toch maar in een zakje meegenomen, je weet maar nooit. De ziekteverschijnselen die ik de avond voorafgaand had, klopten precies met wat er op internet stond, maar de helse pijnen niet. Heel lang de douche op mijn beschadigde rug gezet, een scheutje whiskey (we hadden niets anders, wel zonde) erop en een pleistertje. Aldoor als ik er nu aan denk dat er een beest IN mijn lijf zat, krijg ik weer kippenvel. Ontbeten en op weg naar Lake Entrance, een aardig stuk rijden. Wordt vervolgd..
5 december om 6.45 uur: ik word wakker van verschrikkelijke pijn in mijn rug, het was net of ze me met een lange dikke naald op een bepaalde plek in mijn rug zaten te steken. Ik voelde op mijn rug dat er op de plek waar ik zo’n pijn had, een puistje zat. Nou, dat is al raar, want ik heb nog nooit van mijn leven een pukkel op mijn rug gehad; ben zelfs op deze eerbiedwaardige leeftijd nog voorzien van een geheel gave rug, zonder oneffenheden. Jan bekeek mijn rug en zei dat er een pukkel zat. Ik schreeuwde dat een pukkel niet zo’n pijn kan doen. Vervolgens haalde hij er z’n leesbril bij en zei dat de pukkel pootjes had die bewogen. Nou, je begrijpt dat ik toen helemaal gek werd. Dat beest zat dus met z’n uitklapbare poten in mijn rug te graven en tikte waarschijnlijk ook gevoelige zenuwen aan, want de pijn was hels. Jan naar de auto om een pincet uit onze grote koffer (die we nooit meenemen het hotel in en voor het gemak in de kofferbak laten liggen) te halen. Nou, het beest had geen zin om mijn malse rug te verlaten en Jan kreeg hem er niet uit. Vervolgens het beest laten schrikken door ijsklontjes op mijn rug te leggen (ik weet niet wie er meer schrok, het beest of ik). En ja hoor, hij verstijfde even van de kou en Jan greep zijn kans. Hij had hem eindelijk tussen zijn pincet. Een foto genomen en toen op de laptop gekeken wat het was. Het was dus een op het strand opgelopen teek. We hebben voor alle zekerheid het beest toch maar in een zakje meegenomen, je weet maar nooit. De ziekteverschijnselen die ik de avond voorafgaand had, klopten precies met wat er op internet stond, maar de helse pijnen niet. Heel lang de douche op mijn beschadigde rug gezet, een scheutje whiskey (we hadden niets anders, wel zonde) erop en een pleistertje. Aldoor als ik er nu aan denk dat er een beest IN mijn lijf zat, krijg ik weer kippenvel. Ontbeten en op weg naar Lake Entrance, een aardig stuk rijden. Wordt vervolgd..
-
06 December 2014 - 04:38
Rosalie:
Bah wat naar mam, een teek op het strand... nog nooit van gehoord. Dacht dat die op de drentse wei zaten.
De rugpijn gelijk weg, samen met het beest?
X Roos
-
06 December 2014 - 08:53
Harry &ina:
Hoi luitjes nou Margreet wat een nare ervaring,z:-*n beest in je (prettigelijf)
Gelukkig dat Jan bij je is voor ondersteuning,,
Hoop dat het inmiddels weer beter gaat.
De verhalen lezen we met veel plezier, ben stiekeum wel jaloers hoor.
Geniet er nog lekker van we horen weer
Liefs van ons en tot gauw. -
06 December 2014 - 09:48
Riek Berghuis Venema:
Oh Greetje ,wat een schrik zal dat voor jou zijn geweest.Zijn jullie niet voor de zekerheid naar een dokter geweest, want met teken moet je wel heel voorzichtig zijn{Misschien Anthibiotyca?
IK hoop dat het allemaal goed is afgelopen verder, zodat jullie toch weer verder kunnen genieten van deze reis !Jammer, dat die stralende dag, eindigde met deze nare gebeurtenis.
Geniet nog lekker verder....
Liefs voor jullie tweetjes van mamma X X X -
06 December 2014 - 10:47
Meta:
Kreeg er kippenvel van toen ik het las. Dacht dat teken alleen in bossen voorkwamen.
Hoop dat je je weer wat beter voelt en met veel plezier de reis kunt vervolgen.
liefs Meta -
06 December 2014 - 10:53
Afke:
Jullie maken toch elke keer wel wat mee hoor. Maar dit had je graag overgeslagen lijkt mij. Ik ben het wel met je moeder eens dat het misschien verstandig is even bij een dokter of ziekenhuis langs te gaan. De gevolgen van een tekenbeet kunnen niet misselijk zijn.
Hopelijk verloopt de rest van de reis zonder dit soort akkefietjes. -
06 December 2014 - 11:23
Jan En Marga:
Oh, ik krijg inderdaad ook kippenvel als ik eraan denk dat zo'n beestje onder je huid is gaan zitten.
Brrrr!! Maar gelukkig goed afgelopen. Wel vreemd dat ie zo'n pijn veroorzaakte, meestal merken mensen niet dat er ergens een teek zit. Maar jij bent natuurlijk een gevoelig typje, dat weten we allemaal, haha!!
In ieder geval blij dat ie eruit is.
Geniet verder en niet weer van die gekke dingen als het kan.
Liefs, Jan en Marga. -
07 December 2014 - 15:12
Mirjam:
Hallo Margreet,
wat een avontuur heb je beleefd. Maar van uit gaan dat dit het 'érgste' is wat je tijdens deze reis overkomt en dan nu vooral relax! Hier grijs nat koud weer, dus veel zon voor jou en je Jan, Mirjam -
07 December 2014 - 20:58
Dineke:
Hoi Margreet, morgen wel even naar de dokter gaan hoor!
Liefs, Dineke -
10 December 2014 - 11:24
Alie:
Hoi, hoi,
Wat een schrik Margreet !! Als ik jou was ging ik nog wel even naar een dokter om het even te laten controleren!!
Lieve groet,
Alie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
